Η μειοψηφία στο φως

Από τότε που μια πλειοψηφία επέλεξε τον Βαραβά αντί του Ιησού, την έννοια της πλειοψηφίας οφείλουμε να την έχουμε χεσμένη.
Γιατί η πλειοψηφία χαίρεται όταν καίγονται δάση (με τα ζωάκια μαζί) -μην κοιτάς που μυξοκλαίει, μαζεύει λεφτά για ν' αγοράσει οικόπεδο, "κάηκε που κάηκε το καημένο το δασάκι, ευκαιρία είναι". Η πλειοψηφία "ενημερώνεται" από αγράμματες ρεπορτατζούδες (αχ μωρέ Μαλβίνα...) και εφημερίδες με dvd της συμφοράς και cd με σκυλάδικα.
Φορτώνει κάθε Σαββατοκύριακο την οικογένεια στο αυτοκίνητο και οδηγεί προσπαθώντας να τη σκοτώσει. Αν τύχει και μείνει ζωντανή, φτάνει σε βουνά και θάλασσες που έχει ήδη καταστρέψει από πριν, με πλαστικές καρέκλες, ξαπλώστρες και το σκουπιδαριό που αφήνει πίσω της.
Η πλειοψηφία βλέπει πολύ τηλεόραση -εκτός από κάτι λίγες εκπομπές που έχουν κάποια ποιότητα, η πλειοψηφία έχει ισχυρά αντισώματα στην ποιότητα.
Η πλειοψηφία λέει πως είναι πολιτικοποιημένη -και εννοεί ότι γλύφει ή λαδώνει τον απατεώνα που θα βάλει το παιδί στο Δημόσιο και τον ψηφίζει κι από πάνω νομίζοντας πως του χρωστάει χάρη.
Η πλειοψηφία είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Που προσπαθούν να πιάσουν την καλή με κάθε τρόπο, καρφώνουν τον συνάδελφο, μισούν τον διπλανό τους αν βγάζει δυο δραχμές παραπάνω απ' αυτούς, εκμεταλλεύονται τους μετανάστες, τους οποίους δεν θέλουνε στη χώρα "τους".
Αλλά είναι καλοί άνθρωποι. Μην κοιτάς που κάνουν ό,τι κάνουν, "δε γίνεται αλλιώς, θα σε φάνε".

Είμαστε μειοψηφία -ευτυχώς.
Αλλά δεν είμαστε λίγοι.
Δεν ξέρω αν μπορούμε να αντισταθούμε.
Μπορούμε όμως να επιβιώσουμε.
Δείχνοντάς τους πως τους περιφρονούμε.
Απαξιώνοντας με κάθε ευκαιρία την άγνοια τους.
Κατά βάθος είναι άνθρωποι: Μπορούμε να τους κάνουμε να ντρέπονται γι' αυτό που είναι.
Αυτό δεν θα τους αλλάξει μάλλον.
Ούτε θα πάψουν να είναι πλειοψηφία.
Αλλά θα ξέρουν.
Και τότε εμείς που
"στα σκοτεινά βαδίζουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε",
θα δικαιώσουμε τον ποιητή.
Και θα βγούμε στο φως. "Θα βγούμε απ' τη νύχτα στο φως"