Καλά Χριστούγεννα. Μαλάκα.

Είναι μέρες που σε νοιάζομαι.
Όχι πολλές, όχι συχνά.
Αυτό σου 'λειπε.
Απλώς, μερικές φορές με πιάνουν οι καλές μου.
Άλλοτε πάλι μου σπας τα νεύρα, γιατί εσύ μεν είσαι άξιος της μοίρας σου, αλλά τη βλακεία που σε δέρνει την πληρώνουμε μαζί.
Το πιο συχνό είναι να μη σε καταλαβαίνω.
Τάχα στεναχωρήθηκες που σου κάψανε τη μισή σου χώρα.
Ότι τους ξαναψήφισες δεν με ξάφνιασε, σε ξέρω πια.
Το τσιγάρο το πετάς ακόμα απ' το παράθυρο ηλίθιε.
Τα γαμημένα τα πουρνάρια -ποιος κολλημένος επιμένει να θέλει να τα χαρακτηρίσει δάσος- που δε σ' αφήνουνε να χτίσεις το εξοχικό που ονειρεύεσαι στο χωριό, βρίζεις που δεν βρέθηκε κανένας να τα κάψει.
Η φωτιά στην Ολυμπία σε πείραξε.
Ο Τύμβος που έγινε κωπηλατοδρόμιο δε σε χάλασε.
Που σε πηδάνε στη φορολογία δεν σ' αρέσει. Όταν πήρανε την Ολυμπιάδα πανηγύριζες.
Σου φάγανε τα λεφτά σου στα ταμεία. Γιατί να θυμώσεις; Κι εσύ δε βούτηξες στο Χρηματιστήριο να κονομήσεις ο πανάσχετος;
Πουλάνε την Ολυμπιακή, πουλάνε τη ΔΕΗ, πουλάνε όσον ΟΤΕ δεν πρόλαβαν να πουλήσουν οι προηγούμενοι, σου βάζουν Υπουργό του αναψυκτηρίου των Ινδών, σου βάζουν Υπουργό τον εκπρόσωπο της Aegean στην Ευρωβουλή, εσύ στα τέτοια σου. Το πολύ-πολύ να πας στο τέλος με τους άλλους που δεν πρόλαβαν να τα κάνουν όλ' αυτά πρώτοι -προσπάθησαν οι άνθρωποι, δε λέω.
Έχεις πειστεί πως πρέπει να σου βάλουνε κάμερες και στον πωπό σου -εσύ δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς, είσαι φιλήσυχος.
Έχεις πειστεί πως πρέπει "κάτι" να γίνει με το Ασφαλιστικό, αφού δεν υπάρχουνε λεφτά - που βέβαια εσύ τα έδωσες, δεν είναι κοινωνική παροχή η ασφάλιση, ανταποδοτική παρακράτηση είναι, αλλά εσύ δεν ξέρεις απ' αυτά, ούτε που καταλαβαίνεις τι θα πει αυτό, εσύ δεν ασχολείσαι με την πολιτική, δεν είσαι κορόϊδο, ε;
Έχεις πειστεί πως πρέπει να βρεις καμμιάν άκρη, να χώσεις το παιδί σε μια δουλειά, να λαδώσεις βρε αδερφέ στην ανάγκη, όλοι το κάνουν αυτό, άρα δεν είναι κακό.
Σιγά που θ' απεργήσεις. Να χάσεις το μεροκάμματο για πλάκα; Αυτοί είναι βολεμένοι, γι' αυτό τα κάνουνε αυτοί.
Κι αν το κωλόπαιδο πει και κάνει κατάληψη, να το κλειδώσεις στο σπίτι να μάθει.
Δε θα βγάλετε εσείς το φίδι απ' την τρύπα. Καλά είναι εκεί -το φίδι- τι σε πειράζει εσένα; Αρκεί να έχεις το νου σου, να πας με τα νερά του άμα σκάσει μύτη, να μην τσιμπήσει εσένα.
Δεν τα 'χω μ' αυτούς που κυβερνάνε -κι ας είναι καθίκια.
Εσύ είσαι το πρόβλημα μου.
Γιατί εσύ τους κρατάς στις καρέκλες τους.
Γιατί ενημερώνεσαι απ' τους Πρετεντέρηδες αυτού του κόσμου.
Και είσαι η πλειοψηφία.
Είσαι η κοινή γνώμη. Με τη σημασία που έχει η λέξη κοινή, όταν τη λέμε για γυναίκα.
Άντε.
Πάνε ν' ανάψεις τα λαμπάκια στο μπαλκόνι. Κι ασ' τα να καίνε μέρα-νύχτα, όπως στις αμερικάνικες ταινίες. Τι θα πει "οικονομία ενέργειας"; Σιγά. Δεν τσιγγουνεύεσαι εσύ, είσαι κιμπάρης.
Καλά Χριστούγεννα.
Μαλάκα.

Είμαστε πάλι εδώ...

Ο πυλάδης επέστρεψε.
Εν ιστολογίω. Διότι κατά τα άλλα ήταν πάντα εδώ.
Όπου "εδώ", η χώρα μας.
Που όπου να' ναι πωλείται.
Τμηματικώς μεν, αλλά πωλείται.
Μόνο που ο διαχειριστής που του αναθέσαμε την εκποίηση, είναι ηλίθιος.
Διότι κανονικά όποιος είναι να πουλήσει, παινεύει αυτό που πουλάει.
Ενώ ο δικός μας το κατηγορεί - "δεν αξίζει τίποτα εδώ που τα λέμε, δώσε ό,τι γουστάρεις και πάρ' το".
Στην πραγματικότητα δεν θέλει να μας πουλήσει.
Να μας ξεφορτωθεί θέλει.
Μήπως να προλάβουμε να τον ξεφορτωθούμε εμείς;
Λέω...