Πέμπτη 20 Μαρτίου 2008

Περί "Μεγάλης Αριστεράς"...

...ένα σχόλιο...
Για το ΚΚΕ το έχω λύσει από καιρό: Η πολιτική του "όλοι μαζί κι ο ψωριάρης χώρια" - όλη η Αθήνα στο Πεδίο του Άρεως, εμείς μονάχοι στην Ομόνοια μη πιάσουμε κορέους - είναι βέβαιοι στον Περισσό πως είναι σωστή. Εμωράνθησαν και έχουν απωλεσθεί από καιρό.
Για το ΠΑΣΟΚ δεν το 'χω λύσει ακόμα: Είναι τυφλοί ή απλώς αυτοκτονούν;
Το πλοίο βυθίζεται, οι επιβάτες πηδάνε στις βάρκες κι η ορχήστρα παίζει μονάχη στο σαλόνι της πρώτης θέσης. Ας πει "μία συντρόφισσα" στον καπετάνιο, ότι στον "Τιτανικό" η ορχήστρα είχε τουλάχιστον ανέβει στο κατάστρωμα...

Υστερόγραφο: Αυτό το ναυάγιο έχει ένα μόνο καλό: Μαζί με τους "πρωτοκλασάτους" που μας πήδηξαν όσο μας πήδηξαν, τραβάει στον πάτο Ανδρουλάκηδες, Δαμανάκηδες, Μπίστηδες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Κάτι Μανοανδριανόπουλοι ίσως να τη γλυτώσουν, μια και την έκαναν νωρίς. Όμως αυτοί είχαν πάντα πιο πολύ μυαλό απ' τους λιγούρηδες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: