Μακεδονία -Ερωτήματα (χωρίς απαντήσεις)

Ερώτημα 1:
Εκείνη την "εθνική" θέση του '92, "όνομα χωρίς τη λέξη Μακεδονία και τα παράγωγά της", όποιος τολμούσε να την κρίνει έστω και διακριτικά ΤΟΤΕ, τον βγάζαμε προδότη, μη σου πω και πράκτορα. ΤΩΡΑ, όλοι λένε πως ήτανε μαλακία -γι' αυτό την κάναμε -όλοι- γαργάρα. ΑΛΗΘΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΣΩΣΤΗ;

Ερώτημα 1β:
Στην ονομασία FYROM, που εν τη αδιαλαξία μας δεχτήκαμε τότε, το Μ. θα πει Μακεδονία ή λάθος θυμάμαι;

Ερώτημα 2:
Αν υποθέσουμε ότι δηλώνουμε ότι δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ αυτό που σήμερα λέμε FYROM αν δεν συμβιβαστεί, τί ακριβώς θα πάθουμε;
Εκ τούτου δε, Ερώτημα 2β:
Το γεγονός ότι το παραπάνω ερώτημα το έχει θέσει μόνο ο Καρατζαφέρης (μπρρρ...), κάνει κανέναν "προοδευτικό" να ντρέπεται ή όχι;
Ή αλλιώς, Ερώτημα 2γ:
Από το ότι για καμμιά σαρανταριά χρόνια δεν αναγνωρίζαμε το Ισραήλ, τι ακριβώς πάθαμε;

Ερώτημα 3:
Το ότι το VMRO είναι το εκεί αντίστοιχο της δικιάς μας "Χρυσής Αυγής" μας λέει κάτι κ. Αλέκο μου (που πήγατε να συζητήσετε), κ.Γιώργο μου (που θέλετε να πάτε, αφού πήγε ο κ.Αλέκος) και λοιποί συγγενείς;

Ερώτημα 4:
Το ΚΚΕ που καταγγέλει τον Συνασπισμό (διότι αυτός είναι ο προορισμός του στη ζωή, από εποχής ΚΚΕ-Εσωτ. ακόμα), ότι συμφώνησε στην "εθνική" γραμμή του '92, ας ρωτήσει την κ.Αλέκα τι θέση πήρε στο Συμβούλιο των Αρχηγών. Εξακολουθεί να είναι γραμματέας του, άρα δεν την αποκύρηξε -ακόμα. (Έναν Φαράκο τον θυμάστε; Κάποιον Κολιγιάννη;)
Παρεμπιπτόντως, Ερώτημα 4β:
Άκουσα σήμερα το πρωί κάποιο μέλος του ΠΓ του ΚΚΕ, (δε θυμάμαι όνομα, στη ΝΕΤ ήτανε) να λέει, για να αποδείξει ότι ο Συνασπισμός ταυτίζεται με τα "αστικά" κόμματα (αυτή είναι η μόνη τους φαγούρα είπαμε), ότι πρέπει να πάμε χρόνια πίσω, για να δούμε τι θέσεις είχε για τα Βαλκάνια, "τουλάχιστον πριν το '94" -είπε. Να πάμε λίγο πιο πίσω; Μέχρι 5η Ολομέλεια να πούμε; Τι είπατε; Έφυγα πολύ;

Ερώτημα 5 (αυτό ίσως να μην ενδιαφέρει πολλούς, εμένα όμως με καίει):
Γιατί όταν η Αριστερά (η κανονική Αριστερά) πρέπει να πάρει μια θέση σε κάποιο Εθνικό Θέμα, πολύ περισσότερο όταν αισθάνεται πως πρέπει να πάρει μια θέση ας πούμε πατριωτική, βγάζει μια αμηχανία, σα να μη χωνεύει τον εαυτό της ένα πράμα;

Πιθανές απαντήσεις κάθε είδους, ευπρόσδεκτες...